რა არის სარკომა?
სარკომა მოქმედებს რბილ ქსოვილებზე. ის ვითარდება შემაერთებელი ქსოვილის უჯრედებიდან. როგორც წესი, ზუსტი გამომწვევი ფაქტორის დადგენა შეუძლებელია. სავარაუდოდ, ეს არის სისტემური დარღვევები, რომლებიც პროვოცირებულია იმუნური სისტემის გაუმართაობით.
სიმსივნე შეიძლება განვითარდეს ნებისმიერ ორგანოში, რადგან. შემაერთებელი ქსოვილის სტრუქტურები ყველგან არის წარმოდგენილი. არსებობს სახის, კისრის, თავის, ზედა და ქვედა კიდურების, გულმკერდის, მუცლის, მენჯის სარკომები და ა.შ.
სარკომის სიმპტომები დამოკიდებულია სიმსივნის ადგილმდებარეობასა და სტადიაზე. დაავადების განვითარების დასაწყისში გამოვლინებები არასპეციფიკურია. მოგვიანებით კანზე ჩნდება სიმსივნის მსგავსი გამონაყარი. თუ დაავადება არ არის დიაგნოზირებული, მაშინ დროთა განმავლობაში სიმსივნური უჯრედები სისხლითა და ლიმფური ნაკადით, როგორც წესი, შედიან ფილტვის ქსოვილში.
სარკომის დიაგნოზი ეფუძნება ობიექტური გამოკვლევის, ლაბორატორიული ტესტების და ინსტრუმენტული კვლევების მონაცემებს. საბოლოო დიაგნოზი დგინდება ბიოფსიის მორფოლოგიური ანალიზის საფუძველზე. მკურნალობა შეიძლება იყოს ქირურგიული, რადიაციული (სხივური) და ქიმიოთერაპია. მეთოდი ბევრ პარამეტრზეა დამოკიდებული და საგულდაგულოდ ხდება შერჩევა ექიმთა საბჭოს მიერ.
სარკომა სიმპტომები
დაავადება დიდი ხნის განმავლობაში უსიმპტომოდ მიმდინარეობს და ადამიანმა არც კი იცის დაავადების არსებობის შესახებ. საწყის ეტაპზე დაავადების გამოვლინებები არასპეციფიკურია:
- მადის დაკარგვა;
- წონის დაკარგვა აშკარა მიზეზის გარეშე;
- დაღლილობა და ზოგადი სისუსტე;
- სუბფებრილური ტემპერატურა (37,5 ° C-მდე) ანთებითი დაავადების ნიშნების გარეშე;
- გაციების ხშირი განვითარება იმუნიტეტის დაქვეითების გამო.
სარკომის სპეციფიკური სიმპტომები ჩნდება მოგვიანებით, როდესაც ადამიანი სხეულზე კანქვეშ აღმოაჩენს ბეჭედს. განსაკუთრებით ხშირად სარკომა ვითარდება ბარძაყზე, მაგრამ შეიძლება გამოჩნდეს ნებისმიერ ადგილას, სადაც არის კუნთები, მყესები. თავდაპირველად დაავადება ფერით არ განსხვავდება ჯანსაღი კანისგან, შემდგომ ეტაპებზე ხდება მეწამულ-მოლურჯო და ჩნდება ტკივილები.
ფილტვის ქსოვილში მეტასტაზების გაჩენისას ჩნდება ქოშინი, ხველა და გულმკერდის არეში წნევის შეგრძნება. ღვიძლის ჩართვისას ტკივილი ლოკალიზებულია მარჯვენა ჰიპოქონდრიუმში, მატულობს ტუტე ფოსფატაზას აქტივობა.
სარკომა: გამომწვევი მიზეზები
სარკომის განვითარებას განაპირობებს შემდეგი ფაქტორები:
- სხივური თერაპია, მათ შორის. ღია მზის შუქზე ხანგრძლივი ზემოქმედება;
- იმუნოდეფიციტის მდგომარეობა, როდესაც იმუნურ სისტემას არ შეუძლია მუტაციის მქონე უჯრედების უარყოფა და განადგურება.
სარკომა: დიაგნოსტიკა
გამოკვლევის პირველი ეტაპი არის არასპეციფიკური ლაბორატორიული დიაგნოსტიკა ტიპიური ცვლილებების გამოსავლენად, რომელიც მოიცავს:
- სისხლისა და შარდის ზოგადი კლინიკური ანალიზი;
- ბიოქიმიური სისხლის ტესტირება;
- გაფართოებული კოაგულოგრამა.
ძვლების მონაწილეობით გამოკვლევის ინსტრუმენტული მეთოდებიდან სკრინინგია, რაც მოიცავს:
- დაზიანებული უბნისა და მიმდებარე სახსრის რენტგენი;
- რბილი ქსოვილების ულტრაბგერითი სკანირება;
- ძვლის სკინტიგრაფია;
- კომპიუტერული და მაგნიტურ-რეზონანსული ტომოგრაფია.
დაზიანებული უბნის ბიოფსია ტარდება ატიპიური უჯრედების იდენტიფიცირებისთვის, ჩვენების მიხედვით, ძვლის ტვინის პუნქცია და მნიშვნელოვანია ბიომასალის სწორი სინჯის ჩატარება.
სარკომა ხშირად მეტასტაზებს ფილტვის ქსოვილში. ამიტომ პაციენტის გამოკვლევის ფარგლებში უტარდება ფილტვების რენტგენი და/ან კომპიუტერული ტომოგრაფია. ეს მონაცემები აუცილებელია პერსონალიზებული მკურნალობის პროგრამის მომზადებისთვის.
მნიშვნელოვანია გვახსოვდეს, რომ რაც უფრო ადრე გამოვლინდება დაავადება, მით მარალია გადარჩენის მაჩვენებელი. ამიტომ, მცირედი ეჭვის შემთხვევაში, პირველადი გამოკვლევისთვის უნდა მიმართოთ ექიმს.
სარკომის მკურნალობა
სარკომების მკურნალობა მოითხოვს ინტეგრირებულ მიდგომას სხვადასხვა სპეციალობის ექიმების მონაწილეობით. ჩვენი კლინიკა მულტიდისციპლინარული ცენტრია, ამიტომ პაციენტების მართვას რამდენიმე სპეციალობის ექიმები ერთობლივად ახორციელებენ.
სარკომების მკურნალობის ძირითადი მეთოდებია:
- ქირურგიული ჩარევა;
- სხივური თერაპია;
- ქიმიოთერაპია.
სარკომები გარშემორტყმულია ფსევდოკაფსულით, რომელიც ასევე შეიცავს სიმსივნურ უჯრედებს. ამიტომ, ონკოლოგიის თანამედროვე პრინციპების მიხედვით, ექიმები მაქსიმალურად ფრთხილად აშორებენ სიმსივნეს, რათა არ დაზიანდეს მემბრანა და ამით გამოიწვიოს სიმსივნური პროცესის გავრცელება. ამავდროულად, მკაცრად დაცულია მეორე პრინციპი – სისხლდენის საიმედო შეჩერება, რადგან. ავთვისებიანი უჯრედები შეიძლება გავრცელდეს სისხლის მიმოქცევის გზით. თუ პაციენტს აქვს მომატებული სისხლდენა, მაშინ პოსტოპერაციულ პერიოდში ხდება პათოლოგიურად შეცვლილი ზონის დასხივება.
ზოგიერთ პაციენტს შეიძლება ჩაუტარდეს სხივური თერაპია ოპერაციამდე. სხივური თერაპია შესაძლებელს ხდის ნეოპლაზმის ზომის შემცირებას, ოპერაციისთვის ოპტიმალური პირობების შექმნას და პოსტოპერაციული პერიოდის მართვისთვის საჭირო რადიაციული ენერგიის რაოდენობის შემცირებას.
ქიმიოთერაპია მკურნალობის ერთადერთი ვარიანტია. პრეპარატის სახეობა, კომბინაციის საჭიროება, მკურნალობის ხანგრძლივობა განისაზღვრება პაციენტის ასაკისა და პროცესის გავრცელების ხარისხის მიხედვით.
სარკომის მკურნალობის შემდეგ მნიშვნელოვანია დინამიური დაკვირვება 5 წლის განმავლობაში. სტანდარტული გამოკვლევები არის გულმკერდის კომპიუტერული ტომოგრაფია და პოსტოპერაციული ნაწიბურის ულტრაბგერითი სკანირება.